Pricelles- Есөн жил

 Зохиолын нэр : Pricelles 

Бүлэг: Оршил 

Бүлгийн нэр: Есөн жил. 

Зохиолч : Нинарөү 

                                       ^^~ 

Цус урсана.

Яг л тэнгэрээс бороо асгарч буй мэт.

Галзуурмаар улаан өнгө мансуурмаар ихүүн үнэр.

Цагаан цас хүртэл улаан будганд хучигдана.

Эргэн тойронд хайртай хүмүүсийн минь цогцос. 

Танил царай, танил мэдрэмж, тарчилж эрэмдэг болсон бие, аврал эрсэн харц, бие нь хөрсөн тэдэнд энэ зовлон одоо ч амтагдаж буй мэт харагдана. 

_______________________ 

Зүрх минь чичирч байна. 

Аймшигтай. 

Яагаад намайг л амьд үлдээсэн юм бол. 

Яагаад би л үлдэх ёстой гэж. 

Яагаад намайг алахгүй байгаа юм бэ. 

Энэ чимээгүй тамаас яаж ангижрах ёстой юм бэ. 

Зүрх минь чичирч сэтгэл минь хөрж байна. 

"Урсах нулимс минь хүртэл яагаад ийм гашуун юм бэ?" Хэмээн Рика амандаа бувтнана. 

Тансаг том ширээ. 

Нэг давхар нь л гэхэд 3 метрийн урттай тансаг орд харш. 

Яг л эзэн шиг ээ жихүүцэм байх аж. 

Рика гийн өмнө ууттай бэлэг тавьжээ. 

Тэр нэгэн харгис эр хэлнэ. 

Би 

               чамд бэлэг бэлдсэн.

                 Хайртай хүмүүсийн чинь цусаар.

                   Урсах нулимсанд чинь тэд бага ч болов тайвширах байх. 

  Хэмээн хүйтэн хоолойгоор хэлнэ. 

Рика гийн нүдэнд нулимс цийлэгнэнэ. 

Тэр бэлгийг нээхийг хүсэхгүй байлаа. 

Харин хажууд нь суух ноёнтон түүнийг бэлгээ нээж үзэхийг нь тэсэн ядан хүлээнэ. 

Рика : Та яг хэн юм бэ? Яагаад намайг ингээд байгаа юм бэ ? 

Ааа би юу ? Намайг Азүра гэж дуудаж болно, харин яагаад чамайг ингээд байгаа вэ гэж үү? 

Рика толгой дохино. 

Азүра : Зүгээр л чи хөөрхөн болохоор. Эсвэл эмэгтэй хүнд ч заяахааргүй сайхан бие хоолойтой болохоор чинь байх " хэмээн бодлогоширон хэлнэ" 

Рика : Тийм юм бол яагаад намайг л авахгүй гэр бүл бүгдийг нь.. " шүдээ зуун арай хийн хэлнэ" 

Азүра : Аа хэрвээ чи зугтчихвал тэдэнрүүгээ явчихна. Харин тэднийг алчихвал чи надаас холдохгүй. "нүд нь томорч сэтгэл хөдлөлгүй хүйтэн харцаар харан хэлнэ". 

Рика маш их айж байлаа. 

Азүра : Хар л даа чи өөрийгөө хэдэн хүний амьтай үнэ тэнцдэг гэдгээ. Тэд бүгд чамаас болж үхсэн гээд боддоо? Зүрх шимшрэм юм аа ааааа яана аа ахахахаха" галзуу нэгэн шиг инээнэ." 

Рика д хэлэх үг олдсонгүй эсэргүүцвэл алуулах юм шиг санагдана. 

Азүра : Яасан бэ Рика үг дугарлдаа ? Миний чамайг хайрлах хайр тийм бага байна гэж үү ? Хэрэв тэд амьдарсаар байвал би чиний цор ганц хайртай хүн чинь байж чадахгүй шүү дээ ? "Хэнэггүйхэн хэлчихээд  Рикаг үнснэ." 

Рикагийн эрүү чичигнэн - ийм л шалтгаанаар бүгдийг нь ?

Азүра : тийм ээ яасан ? 

Рика : аймшигтай юм. 

Азүра : тийм гэж үү? Үгүй дээ. Бэлгээ задал л даа " тансаг наалддаг цаасаар гадна хэсгийг нь бүрсэн том цаасан хайрцагтай бэлгийг Рика руу ойртуулна. 

Рика юу байгааг нь гадарлаж байлаа. 

Айдас түгшүүртэйгээр хайрцгийг нээхэд хайрцаг шууд дөрвөн тийшээ унана. 

Рика балмагдан хөшнө. 

Нүүрэнд нь айж балмагдсан харц тодорно. 

Азүра түүнийг харан бахдалтай нь аргагүй инээнэ. 

Рикаг хайрцгийг онгойлгоход хайрцаг унахад хайртай хүмүүсийнх нь нүд нь ширээ шалаар дүүрэн өнхрөн унана. 

Тэр бүх нүднүүд Рикаг цоолох гэж буй мэт ширтэж байлаа. 

Азүра нэг нүдийг гартаа барин : Рика энийг хардаа энэ хэнийх гэж бодож байна? 5 хан настай дүүгийн чинь бяцхан нүд. Чи түүнийг яаж үхсэнийг харсан байхаа ? Тэр яг энэ нүдээрээ намайг яах гэж байгааг ч мэдэлгүй ширтэж байгаад алуулсан хэмээн хэлээд дүүгийнх нь нүдийг яг л усан үзэм бяцалж байгаа юм шиг бяцална. 

Энэ үйлдэл нь Рикад нилээн хүчтэй туссан бололтой бие нь таг хөшинө. 

Азүра Рикад бяцалсан нүдээ өгнө. 

Рика бие чичрэн байж арай хийж авав. 

Азүра : Наадхаа ид. 

Рика : юу? " ,бие нь чичирч айсан харцаар харна" 

Азүра : Чи сая сонсоогүй юм уу ? Наадхаа ид гээд байна! 

Рика : чадахгүй ээ яаж ийм зүйлийг.. 

Азүра бяцарсан нүдийг аван Рика гийн ам руу чихнэ ' Ид гэж байхад дуугай л ид хэд хэлүүлэх гэсэн юм? ' 

Рика гийн огиудас хүрэн бөөлжинө. 

Азүра Рикаг маш хүчтэй алгадна ' Ид гэдэг үг сонсоогүй юу үхсэндээ бөөлжөөд байгаа юм ? '

Рика өвдөлт шокноосоо болоод зогсолтгүй уйлна. ' Яагаад ингээд байгаа юм би яасан юм яагаад заавал намайг гэж?' нүднээс нь усан далай мэт урсаж эхлэнэ. 

Азүра ахин Рикаг алгадаад гартаа бахь барин Рика луу хүйтэн харцаар хараад ' Ахиж наад хараал идсэн амаа нээх л юм бол хэлийг чинь суга татна шүү чихэнд чийртэй юм ! ' 

Рика аль чадахаараа дуугаа хорино. Гэвч нүднээс нь нулимс урссан хэвээр байв. Толгой дотор нь хэн нэгэн намайг харах болов уу яах бол гэсэн бодол орж ирнэ. 

Тэрээр үхэхийг хүсэхгүй байлаа. Дотроо аврал эрэн хашхирна. Энэ хүн түүнийг тавьж явуулахгүйг Рика аль хэдийн ухаарч бодит байдалтай эвлэрнэ. 

Азүра ч түүнийг алахыг хүсэхгүй явуулахыг ч хүсэхгүй байлаа. 

Миний тарчлаантай өнгөрсөн 9 жил........ 

                                                 Үргэлжлэл бий...

Дараагийн бүлэг